Abese Suresi
Bu sure Mekke’de indirilmiş olup 42 ayettir.
Er-Rahmân ve Er-Rahîm olan Allah’ın adıyla (okumaya başlıyorum.)
عَبَسَ وَتَوَلّٰىۙ
1 . Yüzünü astı ve sırtını döndü.
اَنْ جَٓاءَهُ الْاَعْمٰىۜ
2 . Kendisine kör olan (Abdullah b. Ümmü Mektum) gelince.
وَمَا يُدْر۪يكَ لَعَلَّهُ يَزَّكّٰىۙ
3 . Ne biliyorsun, belki arınacaktı?
اَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰىۜ
4 . Ya da (dinlediği ayetlerden) öğüt alacak ve bu öğüt kendisine fayda sağlayacaktı.
اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰىۙ
5 . Kendisini müstağni gören (Allah’a ve O’nun dinine ihtiyacı yokmuş gibi davranan) kimse;
فَاَنْتَ لَهُ تَصَدّٰىۜ
6 . Sen ona yöneliyor (onu etkilemeye çalışıyorsun).
وَمَا عَلَيْكَ اَلَّا يَزَّكّٰىۜ
7 . Oysa, onun (şirkten) arınmamasında sana bir sorumluluk yoktur.
وَاَمَّا مَنْ جَٓاءَكَ يَسْعٰىۙ
8 . Koşarak (dinini öğrenmeye istekli bir şekilde) sana gelense;
وَهُوَ يَخْشٰىۙ
9 . Ki o (Allah’tan) korkar.
فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰىۚ
10 . Sen ise onu bırakıp (başka şeylerle) meşgul oluyorsun.
كَلَّٓا اِنَّهَا تَذْكِرَةٌۚ
11 . Asla (böyle yapma!) Hiç şüphesiz o, bir öğüttür/hatırlatmadır.
فَمَنْ شَٓاءَ ذَكَرَهُۢ
12 . Dileyen öğüt alır.
ف۪ي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍۙ
13 . (Onun ayetleri) pek değerli sahifelerdedir.
مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍۙ
14 . Yüceltilmiş ve temizlenmiş (sahifelerde).
بِاَيْد۪ي سَفَرَةٍۙ
15 . Kâtiplerin elleriyle (yazılmaktadır).
كِرَامٍ بَرَرَةٍۜ
16 . Çok değerli, iyilik yapan itaatkâr (kâtipler).
قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَٓا اَكْفَرَهُۜ
17 . Kahrolası insan, ne kadar da nankördür!
مِنْ اَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُۜ
18 . (Allah) onu hangi şeyden yarattı?
مِنْ نُطْفَةٍۜ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُۙ
19 . Bir damla sudan yarattı ve takdir etti.
ثُمَّ السَّب۪يلَ يَسَّرَهُۙ
20 . Sonra ona yolu kolaylaştırdı.
ثُمَّ اَمَاتَهُ فَاَقْبَرَهُۙ
21 . Sonra onu öldürdü ve kabre koydu.
ثُمَّ اِذَا شَٓاءَ اَنْشَرَهُ
22 . Sonra dilediğinde onu diriltir.
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَٓا اَمَرَهُۙ
23 . Asla! O (Allah’ın) kendisine emrettiğini henüz yerine getirmemiştir.
فَلْيَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِه۪ۙ
24 . İnsan yiyeceğine bir baksın.
اَنَّا صَبَبْنَا الْمَٓاءَ صَبًّاۙ
25 . Şüphesiz ki biz, suyu bol bol akıttık.
ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقًّاۙ
26 . Sonra yeri (bitkiler çıkararak) yardık.
فَاَنْبَتْنَا ف۪يهَا حَبًّاۙ
27 . Orada taneler bitirdik.
وَعِنَبًا وَقَضْبًاۙ
28 . Üzüm ve (hayvanlara yem olacak) yoncalar,
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًاۙ
29 . Zeytin ve hurma ağaçları,
وَحَدَٓائِقَ غُلْبًاۙ
30 . Yüksek ve gür ağaçlarla dolu bahçeler,
وَفَاكِهَةً وَاَبًّاۙ
31 . Meyveler ve meralar,
مَتَاعًا لَكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْۜ
32 . Size ve hayvanlarınıza fayda olması için.
فَاِذَا جَٓاءَتِ الصَّٓاخَّةُۘ
33 . Kulakları sağır eden (Sur’un) çığlığı geldiği zaman,
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخ۪يهِۙ
34 . O gün kişi, kardeşinden kaçar,
وَاُمِّهِ وَاَب۪يهِۙ
35 . Anne ve babasından,
وَصَاحِبَتِه۪ وَبَن۪يهِۜ
36 . Hanımından ve çocuklarından.
لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْن۪يهِۜ
37 . O gün, bunlardan her birinin kendisine yetecek bir işi/derdi vardır.
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌۙ
38 . O gün (bazı) yüzler aydınlıktır.
ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌۚ
39 . (Yüzleri) gülmekte ve sevinç içindedir.
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌۙ
40 . O gün, (bazı) yüzlerin üzerini toz kaplamıştır.
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌۜ
41 . Çehrelerini (duman isi gibi) bir karartı bürümüştür.
اُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
42 . İşte bunlar, kâfir ve facir olanların ta kendileridirler.